MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
04
ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Έρχεται το νέο Ωδείο Αθηνών

Καθώς οι εργασίες για την αποκατάσταση του Ωδείου Αθηνών βρίσκονται σε εξέλιξη, η Αθήνα ετοιμάζεται να υποδεχθεί το πρώτο πολιτιστικό κέντρο που σχεδιάστηκε 62 χρόνια πριν!

Στέλλα Χαραμή | 21.04.2021 Φωτογραφίες: Μαριλένα Σταφυλίδου

Μέχρι το τέλος του 2021 το Ωδείο Αθηνών, το περήφανο έργο του Ιωάννη Δεσποτόπουλου, θα έχει παραδοθεί αναβαθμισμένο και ολοκληρωμένο στην πόλη. Χρειάστηκε να ‘τουμπάρει’ ο αιώνας, για την ακρίβεια να περάσουν 62 χρόνια από την ανέγερση του, ώστε το πρώτο μεγάλο πολιτιστικό κέντρο της Αθήνας που οραματίστηκε ο κορυφαίος Έλληνας αρχιτέκτονας να αφήσει πίσω του τις αλλεπάλληλες κακοτυχίες και να ζήσει όπως του αξίζει.

Με κονδύλια ΕΣΠΑ

Καθώς οι εργασίες αποκατάστασης του βρίσκονται εδώ και έξι μήνες σε εξέλιξη, το Ωδείο ατενίζει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον του. Χάρη στα 7 εκατομμύρια ευρώ που απορρόφησε η Περιφέρεια Αττικής από προγράμματα ΕΣΠΑ, τις προσφορές ιδιωτών που χρηματοδότησαν το προπαρασκευαστικό στάδιο των έργων και το μεγάλο πείσμα του προέδρου του Νίκου Τσούχλου να το δει αποκατεστημένο, το Ωδείο μπαίνει στην τελική ευθεία της μεγάλης του περιπέτειας.

Οι εργασίες αποπεράτωσης συνεχίζονται.

Τι αλλάζει στο Ωδείο Αθηνών

Οι επόμενοι μήνες θα βρουν το έμβλημα μοντερνικότητας του Δεσποτόπουλου (κηρυγμένο από το 2017 ως μνημείο σύγχρονης αρχιτεκτονικής) να έχει αποκτήσει ένα νέο αμφιθέατρο 600 θέσεων, μια δεύτερη αίθουσα πειραματισμού εν είδει black box που θα φιλοξενεί τις παραστατικές τέχνες, αποκατεστημένη την είσοδο Ωδείου που θα επεκτείνεται σε ένα φιλόξενο εστιατόριο, όπως και του φουαγιέ ώστε να μπορεί να δεχθεί και εικαστικά ενώ στο υπόγειο θα δημιουργηθεί ένας χώρος μουσικής τεχνολογίας με σκοπό την ενίσχυση νεανικής επιχειρηματικότητας της τέχνης.

Πίσω από τις σκαλωσιές, χτίζεται το νέο αμφιθέατρο χωρητικότητας 600 θέσεων.

Ο χώρος αυτός θα λειτουργεί ως στούντιο, χώρος διδασκαλίας, δοκιμών, ηχογραφήσεων και συνάμα θα φιλοξενήσει το πολύτιμο και παραγκωνισμένο αρχείο του Ωδείου Αθηνών. «Στόχος μας είναι να δημιουργηθεί εδώ μια θερμοκοιτίδα εδώ. Το Ωδείο έχει ως αποστολή να βοηθήσει στην καλλιτεχνική εκπαίδευση, να κρατήσει το χέρι στο νέο καλλιτέχνη. Στο Ωδείο θα βρει τις προϋποθέσεις για να αντιμετωπίσει την ανταγωνιστική πραγματικότητα» σημειώνει ο κ. Τσούχλος.

Να διαφοροποιηθεί από τον ανταγωνισμό

Το έργο αποκατάστασης έπρεπε να ανταποκριθεί σε μια οξύμωρη συνθήκη: Αφενός να συμμορφωθεί με τις ανάγκες του σήμερα σε ένα κτήριο του 1959 κι αφετέρου να λάβει υπόψη πως όσο το ίδιο ανέμενε την αποπεράτωση του, γύρω η πόλη αποκτούσε παρόμοιας χρήσης πολιτιστικούς οργανισμούς, όπως το Μέγαρο Μουσικής που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής.

«Στόχος μας είναι να κάνουμε κάτι ελαφρώς διαφορετικό από το όραμα της δεκαετίας του ’50. Τότε, το κτήριο είχε προοπτική να στεγάσει μια Ακαδημία ανώτατης μουσικής μόρφωσης. Ασφαλώς και διατηρούμε αυτή τη στόχευση. Πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη την εγγύτητα με άλλους πολιτιστικούς οργανισμούς» παρατηρεί ο κ. Τσούχλος.

Μελέτη βιωσιμότητας

Γι’ αυτό και η πρόκληση του έργου προσανατολίστηκε σ τόσο στον αρχιτεκτονικό όσο και στον επιχειρηματικό σχεδιασμό του. «Θελήσαμε να συμβάλλουμε στην οικονομοτεχνική προσέγγιση ενός αναπτυξιακού έργου, που θα στόχευε στη διασφάλιση βιωσιμότητας του Ωδείου μέσα από αξιοποίηση σημαντικών εγκαταστάσεων ως ένα σύγχρονο κέντρο πολιτισμού και εκπαίδευσης. Να συνδυάσει χρήσεις πολυλειτουργικές και, μεταξύ τους, συμπληρωματικές, που δεν θα ανταγωνίζονται τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις στην πόλη» τονίζει η Ήβη Νανοπούλου, η διευθύνουσα σύμβουλος του γραφείου Θύμιου Παπαγιάννη, που έχει αναλάβει το έργο.

Την ίδια ώρα, η ομάδα του γραφείου Παπαγιάννη έπρεπε να ενσωματώσει όλες τις νέες λειτουργίες, διατηρώντας τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά που κάνουν το Ωδείο Αθηνών εμβληματικό. «Είναι ένα τοπόσημο για την Αθήνα. Ένα έργο λιτό, σεμνό, με βαθύτατη αίσθηση του μέτρου κι αυτό είναι προσόν για να ενταχθεί στη σημερινή εποχή. Σεβόμενοι την αυστηρότητα του Δεσποτόπουλου έπρεπε να επέμβουμε δημιουργικά» συνεχίζει η κ. Νανοπούλου που ξεκαθαρίζει πως η γεωμετρία του κτηρίου διατηρείται ακέραια, παρόλα αυτά το κτήριο δεν αντιμετωπίζεται ως «ιερό λείψανο».

Από τα εγκαίνια του κτηρίου παρουσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Πώς ξεκίνησε το Ωδείο Αθηνών

Για την ιστορία, το Ωδείο Αθηνών εντάχθηκε στο μεγαλόπνοο σχέδιο της δεκαετίας του 1950 για τη δημιουργία του περίφημου Πνευματικού Κέντρου Αθηνών και ήταν το μοναδικό κτήριο που προχώρησε στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού.

Την, μέχρι πρότινος μορφή του, πήρε το 1976, οπότε και εντός του εγκαταστάθηκε το Ωδείο Αθηνών, παραμένοντας ωστόσο ημιτελές κατά το 50% των 13.000 τ.μ. έκτασης του. Κατά την ανάληψη καθηκόντων στην προεδρεία του οργανισμού το 2013, ο Νίκος Τσούχλος έθεσε ως προτεραιότητα την δικαίωση αυτού του οράματος. «Ξεκινήσαμε με τη σκέψη και την απορία, πως είναι δυνατόν σε απόσταση 150 μέτρων από το προεδρικό Μέγαρο να υπάρχει ένα μνημείο σύγχρονης αρχιτεκτονικής που σαπίζει ημιτελές και εγκαταλελειμμένο και το 60% των δυνατοτήτων του παραμένει ανεκμετάλλευτο» τονίζει.

Ψηφιοποιημένη άποψη του νέου φουαγιέ.

Ο πιο παλιός και ο πιο νέος κρίκος πολιτισμού

Τους τελευταίους μήνες, το Ωδείο έχει μετατραπεί ξανά σε εργοτάξιο, φιλοδοξώντας να ολοκληρωθεί στο επόμενο εξάμηνο, πανδημίας επιτρέπουσας. Θα είναι το καλύτερο δώρο για τα γενέθλια 150 χρόνων του οργανισμού,
Θα είναι, επίσης, μια ακόμα ψηφίδα πολιτισμού στο τόξο Ρηγίλλης – Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλέως Κωνσταντίνου, σε στενό διάλογο με τη νέα Εθνική Πινακοθήκη, τα μουσεία Μπενάκη και Κυκλαδικής Τέχνης και ασφαλώς σε απόλυτη γειτνίαση με τον αρχαιολογικό χώρο του Λυκείου Αριστοτέλη και τοΒυζαντινό Μουσείο – η ενοποίηση του περιβάλλοντος χώρου των οποίων θα μπορούσε να ενισχύσει περαιτέρω την αίσθηση ενός ισχυρού πολιτιστικού δικτύου.

Περισσότερα από Art & Culture