A Boxer, a Singer, an Actor and a Dancer
Χορεύουν, τα βήματά τους είναι χορός, κάνουν κινήσεις διερευνητικές, πλησιάζουν και απομακρύνονται. Kαι έρχονται πάλι ο ένας κοντά στον άλλον. “Μιλάνε”.Πηγή: Its My Blender
Με τα σώματα, με τα χέρια, με το βλέμμα. Το ματωμένο συχνά βλέμμα. Είναι μια ολόκληρη παράσταση. Με πάθος και με μανία. Κάποια στιγμή, ο ένας θα κολλήσει τον άλλον στα σκοινιά. ‘Η θα πέσει κάτω. Αγωνία. Τι θα γίνει. Τι έχει γίνει. Ο κόσμος γύρω, άγρια, εκστασιασμένος παρακολουθεί. Μέρος του έργου. Ποιος θα είναι ο νικητής…
Πάντα έβλεπα τους αγώνες μποξ, σαν μια παράσταση, με μουσική και ανατροπές. Τα γάντια και ο υπόκωφος ήχος του χτυπήματος. Μανιασμένη ποίηση, μεγάλα όνειρα, ιστορίες με νοκ-άουτ.
Το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Παντελεάκη, Boxer, ήταν εξαιρετικό, βαθύ και δυνατό. Τώρα ο Παντελεάκης επιστρέφει. Με έναν ακόμη-διαφορετικό-γύρο. Αυτή τη φορά θα είναι : “A Boxer, a Singer, an Actor and a Dancer» . Μια free jazz οπτικοακουστική performance στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη. Σε κείμενο και σκηνοθεσία του ίδιου.
Είναι όπως σημειώνει “μια ‘επινοημένη συνάντηση με σολίστ από διαφορετικούς χώρους με κοινό παρονομαστή την εμμονική σχέση του καθενός με το είδος του, οι οποίοι συναντώνται στην πυγμαχική αρένα, μέσα από την Jazz ποίηση».
Για δυο βράδια, 22 και 23 , Τετάρτη και Πέμπτη, στο ΙΜΚ, στο 206 της Πειραιώς.
Το έλεγα πάντα. Το μποξ είναι τζαζ. Καμπανάκι.
