Mozart in the Jungle: sex, drugs and… classical music!

Το Mozart in the Jungle είναι μία νέα ενδιαφέρουσα σειρά με πρωταγωνιστή τον Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ που δίνει στην κλασική μουσική μία punk-rock διάσταση και μας δείχνει πως ό,τι συμβαίνει πίσω από την αυλαία στη συμφωνική μπορεί να είναι εξίσου συναρπαστικό με ό,τι συμβαίνει στη σκηνή!

Η σειρά γράφτηκε από τον υποψήφιο για Όσκαρ συγγραφέα και σκηνοθέτη Ρομάν Κόπολα, τον ηθοποιό και μουσικό Τζέισον Σουάρτζμαν και τον υποψήφιο για Τόνυ συγγραφέα και σκηνοθέτη Άλεξ Τίμπερς και βασίζεται στην αυτοβιογραφία της Αμερικανίδας ομποΐστα Μπλερ Τίνταλ, όπως την παρουσίασε στο ομότιτλο βιβλίο της «Mozart in the Jungle: Sex, Drugs and Classical Music» που κυκλοφόρησε το 2005.

Στο βιβλίο περιγράφει μνήμες από την επαγγελματική της σταδιοδρομία στη Νέα Υόρκη, όπου έπαιξε σε διάφορες high-profile συναυλίες όπως στη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης και σε ορχήστρες διάφορων show του Μπρόντγουεϊ.

O Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ υποδύεται τον Ροντρίγκο, έναν χαρισματικό και παθιασμένο μαέστρο με την εικόνα ροκ σταρ και την ψυχή ποιητή, που προσλαμβάνεται για να δώσει νέα πνοή στη Συμφωνική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης.

Στη σειρά ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ υποδύεται τον Ροντρίγκο, έναν χαρισματικό και παθιασμένο μαέστρο με την εικόνα ροκ σταρ και την ψυχή ποιητή, που προσλαμβάνεται για να δώσει νέα πνοή στη Συμφωνική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης. Η βασική σύγκρουση στο Mozart in the Jungle περιστρέφεται γύρω από την επιθυμία του Ροντρίγκο να αλλάξει σχεδόν τα πάντα. Στη σειρά πρωταγωνιστούν επίσης η Λόλα Κιρκ ως μία επίδοξη ομποΐστα την οποία προσλαμβάνει ως βοηθό του ο Ροντρίγκο αλλά και η Σάφρον Μπάροους.

Στο πρώτο επεισόδιο της σειράς μας αποκαλύπτεται ότι η Συμφωνική της Νέας Υόρκης αιμορραγεί οικονομικά και ότι ο Ροντρίγκο με τις φρέσκες, φανταχτερές ιδέες του αναμένεται να την σώσει από την οικονομική καταστροφή, μία κατάσταση που αντικατοπτρίζει κατά κάποιο τρόπο πρόσφατα γεγονότα της πραγματικής ζωής, όπως τον αγώνα που δίνουν οι επαγγελματικές ορχήστρες για την οικονομική τους επιβίωση (πτώχευση της Όπερας της Νέας Υόρκης το 2013, δίμηνο lockout της Συμφωνικής της Ατλάντας κ.ά.) και για την προσέλκυση του νεανικού κοινού.

Μήπως πεθαίνει σιγά-σιγά η κλασική μουσική; «Δεν νομίζω ότι η μουσική μπορεί ποτέ να πεθάνει, αλλά πιστεύω ότι θα ήταν πολύ σημαντικό εάν μπορούσε να μεταμορφωθεί και ν’ αλλάξει», λέει ο Σουάρτζμαν στο Rolling Stone. «Μέσα από πολλά κομμάτια του Άλεξ (Σίμπερς) που έχω διαβάσει, έχω διαπιστώσει ότι συμβαίνουν κάποια πραγματικά ριζοσπαστικά πράγματα κι ότι εισέρχεται νέο αίμα σε αυτό το χώρο. Οπότε, ίσως να πρέπει να πεθάνει ένα τμήμα του ούτως ώστε ένα νέο τμήμα να μπορέσει να γεννηθεί».

Διεισδύσαμε στον ανεξερεύνητο για τους περισσότερους κόσμο της κλασικής μουσικής και αναδείξαμε την ευχάριστη πλευρά του λέει ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ

«Μου άρεσε ότι διεισδύσαμε στον ανεξερεύνητο για τους περισσότερους κόσμο της κλασικής μουσικής και αναδείξαμε την ευχάριστη πλευρά του. Οι μουσικοί της κλασικής μουσικής αναπνέουν, τρώνε και ζουν χαλαρά όπως ακριβώς οι υπόλοιποι άνθρωποι, αλλά στη σκηνή μοιάζουν πράγματι κάπως πιο σοβαροί» Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ