Το πολυβραβευμένο Sani Resort ανακοινώνει την επιστροφή του Sani Festival για το καλοκαίρι του 2025, με ένα εντυπωσιακό line-up βραβευμένων με Grammy δημιουργών και θρύλων της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.
Το διεθνώς αναγνωρισμένο φεστιβάλ, που φιλοξενείται κάθε χρόνο στο παγκοσμίου κύρους θέρετρο του Ομίλου Sani/Ikos στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, συνεχίζει για πάνω από τρεις δεκαετίες να υποδέχεται κορυφαίους καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο για αξέχαστες συναυλίες στον εμβληματικό Λόφο της Σάνης. Από τις 12 Ιουλίου έως τις 23 Αυγούστου, το φετινό Sani Festival προσκαλεί το κοινό σε ένα πολυσυλλεκτικό μουσικό ταξίδι που εκτείνεται από τη jazz, την R&B και τη soul, μέχρι την disco, το new wave, τις μουσικές του κόσμου και τις διαχρονικές ελληνικές μελωδίες. Κάθε χρόνο, επισκέπτες από όλο τον κόσμο συγκεντρώνονται στον Λόφο της Σάνης, για να ζήσουν μοναδικές βραδιές κάτω από τον έναστρο ουρανό, με φόντο τα σμαραγδένια νερά του Αιγαίου.
To φετινό line-up περιλαμβάνει θρυλικούς καλλιτέχνες της παγκόσμιας μουσικής σκηνής: τους Buena Vista All Stars, τη Norah Jones, την Gloria Gaynor, την Grace Jones, τους Nouvelle Vague, τους Gipsy Kings με τον Tonino Baliardo, ένα ειδικό αφιέρωμα στην κορυφαία Ελληνίδα στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου.
Η Grace Jones στον λόφο της Σάνης
Υπάρχουν εμφανίσεις που γίνονται συναυλίες. Άλλες που γίνονται εμπειρίες. Κι έπειτα, υπάρχουν και εκείνες που γράφουν ιστορία. Τέτοια θα είναι η νύχτα του Σαββάτου 2 Αυγούστου στον Λόφο της Σάνης, όταν το Sani Festival θα υποδεχτεί μια καλλιτέχνιδα που δεν ανήκει σε καμία κατηγορία – γιατί η ίδια τις έχει όλες καταργήσει: τη μία και μοναδική Grace Jones.
Grace Jones – I’ve Seen That Face Before (Libertango)
Η
Grace Jones δεν είναι απλώς μια σταρ· είναι
ένα καλλιτεχνικό σύμπαν από μόνη της. Τραγουδίστρια, ηθοποιός, μοντέλο, fashion icon και περφόρμερ, η Jones έχει κατακτήσει κάθε σκηνή στην οποία εμφανίστηκε — από τα εξώφυλλα της Vogue και τις πασαρέλες του Yves Saint Laurent μέχρι τα clubs της Νέας Υόρκης και τις ταινίες του Χόλιγουντ. Με καταγωγή από την Τζαμάικα και διαδρομή που την έφερε στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι και στα θρυλικά Compass Point Studios στις Μπαχάμες, έχει συνδέσει το όνομά της με ένα μοναδικό υβρίδιο ήχου: μια εκρηκτική μίξη disco, reggae, funk, new wave και art-pop.
Από το πρώτο της άλμπουμ Portfolio (1977) μέχρι τα Nightclubbing, Warm Leatherette, Slave to the Rhythm και το εμβληματικό Island Life, η Jones έγραψε ιστορία με τον ήχο, το ύφος και τη σκηνική της παρουσία. Τα κομμάτια “Pull Up to the Bumper”, “Private Life“, “La Vie en Rose“, “Demolition Man” και “My Jamaican Guy” έχουν γίνει διαχρονικά σημεία αναφοράς, ενώ η βαθιά, θεατρική της ερμηνεία και η επιβλητική της εικόνα επηρέασαν γενιές καλλιτεχνών – από τη Lady Gaga και τη Rihanna μέχρι τους LCD Soundsystem και τη Madonna.
Πάντα
μπροστά από την εποχή της, τόλμησε να ενσαρκώσει τον ανδρόγυνο αισθησιασμό, να σπάσει τα όρια φύλου και φυλής, και να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του σώματος με την τέχνη. Η συνεργασία της με τον
Jean-Paul Goude στο εικονικό εξώφυλλο του Island Life ή οι avant-garde εμφανίσεις της στις συναυλίες της την καθιστούν όχι απλώς performer, αλλά ζωντανό έργο τέχνης.

Με σήμα κατατεθέν το επιβλητικό παρουσιαστικό, τις
φουτουριστικές μεταμορφώσεις και την αυθεντική ενέργεια, κάθε εμφάνισή της γίνεται μια ιεροτελεστία χωρίς όρια: φύλου, ηλικίας, στυλ, μουσικού είδους ή ερμηνευτικής νόρμας. Από τις πιο εμβληματικές της στιγμές –όπως το εμβληματικό “Slave to the Rhythm” ενώ κάνει
hula hoop επί σκηνής χωρίς να χάνει νότα– μέχρι τις πιο προσωπικές, η Jones μετατρέπει τη σκηνή σε τελεστήριο, το σώμα της σε καμβά και το κοινό σε συμμετέχοντες ενός ηλεκτρισμένου δρώμενου.
Το μουσικό της ρεπερτόριο –με τραγούδια όπως τα “Pull Up to the Bumper”, “Libertango”, “Nightclubbing”, “I’ve Seen That Face Before” και “La Vie en Rose”– ισορροπεί ανάμεσα στο ερωτικό και το πολιτικό, το απελευθερωτικό και το αβίαστα cool. Με επιρροές από new wave, funk, reggae, electronica και art pop, δημιούργησε ήχους που επηρέασαν γενιές καλλιτεχνών: από τη Lady Gaga και τη Rihanna, μέχρι τους Massive Attack, τους LCD Soundsystem και τον Nile Rodgers.
Ένα από τα highlights κάθε της εμφάνισης: το διάσημο hula hoop, που πρωτοπαρουσίασε ζωντανά στη σκηνή του Ιωβηλαίου της βασίλισσας Ελισάβετ – έπειτα από προσωπική απαίτηση του Elton John: «Αν δεν το κάνεις, δεν έρχομαι». Και το έκανε, με τον μοναδικό της τρόπο. Η ίδια εξηγεί: «Δεν χρειάζεται σχεδόν καμία κίνηση. Όσοι αποτυγχάνουν, είναι επειδή προσπαθούν υπερβολικά». Και το στεφάνι αυτό; Δεν είναι ένα απλό αξεσουάρ – είναι vintage τοτέμ από φωτογράφιση, το οποίο εκείνη κράτησε και ενσωμάτωσε στο τελετουργικό της.
Η καλλιτέχνιδα-μύθος και το backstage της ακρίβειας
Πίσω από τον θρύλο, όμως, κρύβεται και μια αφοσιωμένη επαγγελματίας: το καμαρίνι της φιλοξενεί σαμπάνια, σασίμι και δεκάδες στρείδια πάνω σε πάγο – αλλά η ίδια επιμένει να τα ανοίγει μόνη της. Η λίστα απαιτήσεων είναι αυστηρή. Το ίδιο και η αισθητική της. Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη. Και, ταυτόχρονα, όλα μοιάζουν να συμβαίνουν αυθόρμητα.
Η εικόνα της: ένα κούρεμα, μια εποχή
Το flat-top hairstyle στο εξώφυλλο του Nightclubbing δεν σχεδιάστηκε. Ένα βράδυ, κάλεσε από το παράθυρο τον γείτονά της και κομμωτή, Christiaan Houtenbos, να της “καθαρίσει λίγο τα μαλλιά”. Το αποτέλεσμα έγινε οπτικό σύμβολο των ’80s και ολόκληρης της αισθητικής εποχής της.
Δεν μιμείται. Δεν ανέχεται να τη μιμούνται.
Η Grace Jones δεν είναι προϊόν αισθητικής σύλληψης – είναι αποτέλεσμα ζωής. «Δεν είμαι κολακευμένη», έχει πει για όσους εμπνεύστηκαν από το στυλ και την εικόνα της. «Είμαι μοναδική γιατί έχω χτιστεί μέσα από τα δικά μου τραύματα, τις δικές μου χαρές, την προσωπική μου αλήθεια.» Σε έναν κόσμο γεμάτο αντίγραφα, εκείνη παραμένει το αυθεντικό πρωτότυπο. Και δεν το διαπραγματεύεται.
Δεν ανήκει πουθενά – γι’ αυτό είναι παντού
Η ίδια λέει πως δεν πλούτισε από τις δημιουργίες της. «Έχουν κερδίσει τόσα από αυτά που με αντέγραψαν, που ο κόσμος νομίζει πως τα έκανα κι εγώ για τα λεφτά. Αλλά εγώ τα έκανα για την πρόκληση. Γιατί έτσι είμαι». Κι αυτό είναι το μόνο αληθινό: η Grace Jones είναι έτσι – και δεν γίνεται αλλιώς.
Χωρίς αποσκευές. Με φερμουάρ παντού.
Η Grace Jones ταξιδεύει όπως ζει: χωρίς όρια. Δεν κάνει check-in, όπως λέει η ίδια. Ζήτησε από τον Issey Miyake να της σχεδιάσει στολές εμπνευσμένες από την Amelia Earhart, με φερμουάρ σε κάθε πλευρά, ώστε να τις φορέσει όλες πάνω της και να μη χρειάζεται αποσκευές. Το μόνο που κουβαλάει, είναι τον εαυτό της. Και αυτό αρκεί.
Μια εμπειρία που δεν παρακολουθείς απλώς – υποτάσσεσαι σε αυτήν
Η Grace Jones στις 2 Αυγούστου ανεβαίνει στη σκηνή του Sani Festival για μία και μοναδική βραδιά – με τη δύναμη, τη χάρη και την τόλμη μιας καλλιτέχνιδας που ποτέ δεν συμβιβάστηκε. Μια γυναίκα-μύθος, ένας ζωντανός θρύλος. Δεν την ακολουθείς απλώς· παραδίνεσαι στον ρυθμό της.
Προπώληση εισιτηρίων:www.more.com
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ
Για να πάρετε μέρος στο διαγωνισμό πρέπει να κάνετε τα εξής:
Μπορείτε να δηλώσετε συμμετοχή μέχρι την Τετάρτη 9/7
Τα ονόματα των νικητών θα δημοσιευθούν στο monopoli.gr μετά τη λήξη του διαγωνισμού και θα βρίσκονται στον Sani Hill – Χαλκιδική, Θεσσαλονίκη
ΔΗΛΩΣΤΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ