Alexandra Sieti: Το Broken Heart Syndrome είναι μια υπενθύμιση ότι η ζωή είναι, ακόμη, όμορφη

Οι περισσότεροι την γνωρίσαμε πρώτη φορά πριν από περίπου 5 χρόνια, όταν πήρε μέρος στο The Voice, φτάνοντας στον τελικό με ένα καθαρά soul και blues rock ρεπερτόριο. Κι όμως, η Alexandra Sieti είχε ήδη τη δική της μπάντα, ενώ είχε συνεργαστεί και με τον Διονύση Σαββόπουλο στη μουσική παράσταση «Στο Woodstock Εγώ Ήμουν Εδώ», η οποία έκανε μια ολόκληρη sold out σεζόν στην Αθήνα, πριν πάρει μέρος στο The Voice. Αμέσως μετά τον διαγωνισμό, συνέχισε να κυκλοφορεί τη δική της μουσική, είτε με την μπάντα της είτε solo, με αποκορύφωμα το περσινό She’s a Lover, που αγαπήθηκε πολύ.

Φέτος επανήλθε δυναμικά με το Bad News το καλοκαίρι, αλλά και το ολοκαίνουριο Broken Heart Syndrome, το οποίο όπως μάς λέει, δεν είναι απλώς το νέο της single· είναι η προσωπική της δήλωση αισιοδοξίας.

Γραμμένο στο Τορόντο, την τελευταία μέρα των studio sessions με την Hill Kourkoutis και τη Serena Ryder, το τραγούδι γεννήθηκε μέσα από μια στιγμή συγκίνησης, φόβου για το μέλλον και βαθιάς συζήτησης γύρω από την αβεβαιότητα της καλλιτεχνικής ζωής. Με ένα δυνατό interpolation του It’s a Beautiful Life των Ace of Base, το κομμάτι έγινε για την ίδια μια υπενθύμιση ότι «η ζωή είναι ακόμη πολύ όμορφη», ακόμη κι όταν ο χρόνος πιέζει ή οι αποτυχίες βαραίνουν.

Η συνεργασία της με δύο τόσο έμπειρες μουσικούς λειτούργησε λυτρωτικά, ανοίγοντάς της δρόμο να εκφράσει όλες τις πλευρές της. Με αφορμή το πολύ όμορφο αυτό κομμάτι, η Alexandra Sieti μάς μιλά για τη «σπρωξιά» που όλοι χρειαζόμαστε, για να βρεθούμε από τη μελαγχολία στην αισιοδοξία.

Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενη για αυτή την κυκλοφορία! Το BHS για μένα είναι το «affirmation» μου, η θετική μου δήλωση, η υπενθύμιση ότι η ζωή είναι ακόμη πολύ όμορφη παρά τις δυσκολίες που έρχονται, τον χρόνο που περνάει και μας αγχώνει, τις αποτυχίες που μπορεί να μας καταβάλουν. Είναι μια «σπρωξιά» από τη μελαγχολία προς την αισιοδοξία! Ή τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ.

Το Broken Heart Syndrome είναι η υπενθύμιση ότι η ζωή είναι όμορφη παρά τις δυσκολίες

Στην πραγματικότητα, ο όρος είναι interpolation (κι εγώ τώρα το έμαθα), έχουμε χρησιμοποιήσει δηλαδή το ρεφρέν των Ace of Base, σε ένα εντελώς διαφορετικό κατά τ’ άλλα τραγούδι! Γεννήθηκε στο Τορόντο μέσα στο καταχείμωνο και τον χιονιά, την τελευταία μέρα των studio sessions που είχαμε με την Hill Kourkoutis και την Serena Ryder. Εγώ έφτασα στο στούντιο συγκινημένη που θα έφευγα την επομένη και κάπως ανήσυχη για το μέλλον. Επηρέασα και τα κορίτσια, συγκινήθηκαν και εκείνες και αρχίσαμε να μιλάμε για τη μουσική βιομηχανία, τον χρόνο που περνά, το πόσο μαγικό είναι αυτό που κάνουμε και πόσο τυχερές είμαστε που έχουμε τη μουσική στη ζωή μας. Αρχίσαμε κάπως έτσι να γράφουμε ένα κουπλέ που μιλούσε για αυτή τη συνεχή ανασφάλεια και αβεβαιότητα με την οποία ζει ο καλλιτέχνης, καθώς δεν υπάρχει κάποιο textbook για την επιτυχία. Αυτό βγήκε σχεδόν κατευθείαν και πολύ φυσικά μια από εμάς συνέχισε τραγουδώντας «it’s a beautiful life oh, oh, oh» και γελούσαμε αρχικά. Κόλλησε κατευθείαν, έβγαζε νόημα, έδινε ελπίδα και αισιοδοξία. Το κομμάτι γράφτηκε μέσα στις δύο τελευταία ώρες που ήμουν εκεί και είναι ουσιαστικά σχεδόν αυτούσιο με αυτό που ακούτε σήμερα!

Η διαδικασία αυτή για μένα ήταν πολύ λυτρωτική. Το περισσότερο κομμάτι της ήταν απλή συζήτηση και εμβάθυνση για πολλή ώρα, σε σημείο που κάθε μέρα νόμιζα ότι δεν προλαβαίναμε να γράψουμε κομμάτι! Κι όμως κάθε μέρα έβγαινε κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό. Μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι τα δύο αυτά τραγούδια είναι τελείως διαφορετικά, είναι όμως και τα δύο μέρη της προσωπικότητας μου! Είμαστε όλοι πολυδιάστατοι και αυτό μου βγήκε πολύ σε αυτά τα sessions. Η Hill και η Serena, ως πιο έμπειρες στον χώρο μου δίνουν πάντα τις καλύτερες συμβουλές, και αισθάνομαι τόσο άνετα να γράφω μαζί τους, να μοιράζομαι όλες τις σκέψεις μου χωρίς φόβο και να βγαίνει κάτι ειλικρινές από αυτό!

Όταν είμαι πληγωμένη δυσκολεύομαι να ακούσω μουσική. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται! Γιατί ξέρω ότι με το που θα ακούσω αυτό που με συγκινεί θα βάλω τα κλάματα και θα καταρρεύσω – ως σωστός Καρκίνος. Προσωπικά με βοηθάει απίστευτα το να τραγουδάω και να εκτονώνω όλο μου το συναίσθημα εκεί. Στη σκηνή.

Ελπίζω να αισθανθεί ελπίδα, αισιοδοξία και ότι η ζωή συνεχίζεται ό,τι κι αν συμβεί.

Μεγαλώνοντας αισθάνομαι περισσότερο την ανάγκη να γράψω τραγούδια και στα ελληνικά

Σίγουρα είναι ρίσκο. Δεν ήταν κάποια συνειδητή απόφαση να τραγουδάω στα αγγλικά, απλώς προέκυψε λόγω των ακουσμάτων και των ειδών που μου αρέσει να τραγουδώ. Μεγαλώνοντας αισθάνομαι περισσότερο την ανάγκη να γράψω τραγούδια και στα ελληνικά. Ετοιμάζω ήδη κάποια πράγματα!

Νομίζω είναι πολύ σχετικό το τι θεωρεί κανείς ρίσκο. Όταν κάτι σου αρέσει και σε γεμίζει τόσο πολύ, δεν το βλέπεις εκείνη τη στιγμή σαν ρίσκο. Αργότερα μπορεί να σκεφτείς «μα καλά πώς το έκανα αυτό τότε;» Η ζωή μας περιστρέφεται διαρκώς από αποφάσεις που καθορίζουν βαθιά τη συνέχεια της, όσο κι αν δεν το συνειδητοποιούμε εκείνη τη στιγμή. Για μένα αυτό είναι μαγικό και το λατρεύω στο επάγγελμα μας. Ωστόσο, το άγχος της επιβίωσης και της μακροβιότητας αυτό που κάνουμε είναι τεράστιο και μπορεί να σε βυθίσει σε άσχημα μονοπάτια. Αυτό ουσιαστικά πραγματεύεται και το «Broken heart syndrome».

Τα μπλουζ μιλούν μέσα στην ψυχή μου.

Δεν θα ήθελα ποτέ να μείνω κολλημένη σε κάτι συγκεκριμένο

Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις τι σου αρέσει και τι όχι. Αυτο μπορεί να αλλάζει διαρκώς και χαίρομαι που ζω σε μια εποχή όπου αυτό είναι αποδεκτό και δε χρειάζεται να κάνεις αποκλειστικά ένα πράγμα. Έχουμε πολλές πλευρές όλοι μας και είναι όμορφο να τις εξερευνούμε. Δε θα ήθελα ποτέ να μείνω κολλημένη σε κάτι συγκεκριμένο και γι’ αυτό μου αρέσει να συνεργάζομαι με ανθρώπους που σπρώχνουμε ο ένας τον άλλον και βγαίνουμε από το «comfort zone». Τότε μόνο νιώθω ότι εξελίσσομαι.

Δήλωσα για τη φετινή Eurovision με ένα κομμάτι πολύ προσωπικό για εμένα που θέλω να πιστεύω ότι θα ταυτιστεί πολύς κόσμος. Μένει να φανεί!