ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
17
ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Πριν από 200 χρόνια γεννήθηκε ο Γιόχαν Στράους ο νεότερος, ο “βασιλιάς των βαλς” όπως έμεινε στην ιστορία ο συνθέτης που ξεπέρασε τον πατέρα του και έκανε την Ευρώπη του 190ου αιώνα να χορεύει στον ρυθμό των βαλς. Φέτος, γιορτάζουμε το Παγκόσμιο Έτος Στράους και από τους εορτασμούς ευτυχώς δεν έλειπε και η Αθήνα.
Το βράδυ της Τετάρτης, λοιπόν, το αθηναϊκό κοινό γιόρτασε με τον καλύτερο τρόπο. Λίγες ημέρες πριν κλείσει (για τα επόμενα καλοκαίρια τουλάχιστον) το Ηρώδειο γέμισε μελωδίες για τα 200 χρόνια Στράους με μία συναυλία από την εμβληματική ορχήστρα που ίδρυσε η “δυναστεία” Στράους, όταν διένυε τη χρυσή εποχή της, πριν από σχεδόν δύο αιώνες.
Την Wiener Johann Strauss-Capelle συνόδευαν χορευτές από την Όπερα της Βιέννης, αλλά και η σοπράνο Brigitta Simon και ο βαρύτονος Thomas Weinhappel. Μεγάλος πρωταγωνιστής της βραδιάς ήταν όμως ο χαρισματικός και άκρως επικοινωνιακός μαέστρος της ορχήστρας, Reiner Roos.
Από την αρχή της βραδιάς, όταν μας χαιρέτησε με την καλύτερη ελληνική προφορά του, ξέραμε ότι δεν μας περιμένει μια συνηθισμένη συναυλία κλασικής μουσικής.
Τα μέλη της ορχήστρας, όλοι και όλες ντυμένοι με τα χαρακτηριστικά ιστορικά κόκκινα φράκα που σχεδίασε ο αυτοκράτορας της Αυστρίας Φραντς Τζόσεφ ο πρώτος, μάς ταξίδεψαν στην μαγεία της Βιέννης, αλλά και στην πλούσια μουσική κληρονομιά της που καθόρισε η οικογένεια Στράους τον 190 αιώνα.
Φυσικά, η βραδιά ήταν αφιερωμένη στον Στράους τον νεότερο και όλοι περιμέναμε να ακούσουμε τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του, από τον Γαλάζιο Δούναβη μέχρι το Frühlingsstimmen (Φωνές της Άνοιξης) και φυσικά την εμβληματική Tritsch Tratsch Polka – και δεν απογοητευτήκαμε. Σε ένα πρόγραμμα δύο ωρών, από το οποίο δεν έλειπε τίποτα, η Ορχήστρα έφερε με μαεστρία στη ζωή τα πιο πολύτιμα διαμάντια του Αυστριακού συνθέτη, με τον μαέστρο να προτρέπει το κοινό να χειροκροτά στον ρυθμό, όταν ήταν δυνατό στα πιο γρήγορα κομμάτια.
Οι δύο ερμηνευτές της Όπερας της Βιέννης, Brigitta Simon και Thomas Weinhappel, παρέλαυναν συχνά στη σκηνή για να ερμηνεύσουν μερικές από τις διάσημες οπερέτες του, όπως το ομώνυμο με το βαλς του Wiener Blut, που ο ίδιος δεν πρόλαβε να ακούσει ζωντανά, αφού έφυγε από τη ζωή λίγους μήνες πριν την πρεμιέρα της οπερέτας στο Carltheater της Βιέννης. Εξίσου ενδιαφέρουσα ήταν και η συμβολή των χορευτών, που έκανε το θέαμα πιο συναρπαστικό.
Αδιαμφισβήτητο highlight της βραδιάς, βέβαια, ήταν όταν η φημισμένη ορχήστρα ερμήνευσε για πρώτη φορά “Τα παιδιά του Πειραιά” του Μάνου Χατζιδάκι. Από την πρώτη κιόλας μελωδία το κοινό ενθουσιάστηκε με την ιδιαίτερη αυτή έκπληξη που μας επιφύλαξε ο Reiner Roos, μετά από προτροπή του οποίου όλοι τραγουδούσαμε acapella τους στίχους, που κάποτε τραγουδούσε η Μελίνα Μερκούρη στο “Ποτέ την Κυριακή”.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δύο αιώνες μετά την χειμαρρώδη κυριαρχία του Στράους του νεότερου στη Βιέννη, η φημισμένη ορχήστρα έχει καταφέρει να κρατήσει ζωντανή την μουσική κληρονομιά, με την αφοσίωση που μόνο μια παθιασμένη και καλά δεμένη ομάδα θα μπορούσε να δείξει.
Λίγες ώρες αργότερα, μετά από δύο encore, πολλαπλά χειροκροτήματα – και ένα τελευταίο standing ovation – η διάσημη ορχήστρα έφυγε από τη σκηνή έχοντας αποθεωθεί σε κάθε ευκαιρία από το κοινό – και με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι αυτό ήταν το ιδανικό “αντίο” στο Ηρώδειο.
