ΣΑΒΒΑΤΟ
12
ΙΟΥΛΙΟΥ
«Does it ever drive you crazy just how fast the night changes?»
Αυτός ο στίχος από το τραγούδι “Night Changes” των One Direction είναι από τους αγαπημένους μου για πολλούς λόγους – η ρομαντικότητα με την οποία περιγράφει τον χρόνο και τη φθορά των πάντων είναι ένας από αυτούς. Αυτόν ακριβώς τον στίχο, λοιπόν, βρέθηκα να ουρλιάζω το βράδυ της Τετάρτης (9/7), στην τελευταία μέρα του Ejekt Festival, όσο είχα κυριολεκτικά μπροστά μου τον Louis Tomlinson – και αυτό είναι κάτι που δεν φανταζόμουν πως θα γράψω ή θα πω ποτέ. Θα τα πάρω όμως από την αρχή, αφού πρώτα σας προτείνω, για να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο, να βάλετε μουσική – για να ζήσουμε, ξανά, αυτή τη φορά μαζί, την εμπειρία του Ejekt Festival μέσα από τις γραμμές αυτού του κειμένου.
Οι “Only the Poets” στο Ejekt Festival @Μαρίζα Καψαμπέλη
Σε μία μέρα με 42 βαθμούς Κελσίου πήρα έναν φίλο και το απογευματάκι ξεκινήσαμε για το ΟΑΚΑ. Όταν φτάσαμε έπαιζαν οι Only The Poets, σε ένα set άκρως καλοκαιρινό, με τον ήλιο απέναντι και τον μπλε ουρανό πίσω τους. Δυστυχώς δεν προλάβαμε το opening της Nieve Ella, αλλά φίλοι που ήταν εκεί πολύ νωρίτερα μου είπαν πως ήταν υπέροχη. Όσο κυνηγούσαμε τη σκιά και μετά την απόφαση να πάρουμε μία Paloma και μία frozen lemon margarita, έκανε την εμφάνισή της στη σκηνή η εκρηκτική Sevdaliza.
Η Sevdaliza. @Μαρίζα Καψαμπέλη
Είχα ακούσει κομμάτια της κυρίως μέσω του TikTok, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με την ενέργεια και το ταπεραμέντο που έβγαλε live. Την ώρα που ο ήλιος έδυε και εκείνη τραγουδούσε viral επιτυχίες όπως το “ALIBI” και το “Ride or Die”, ο κόσμος από κάτω χόρευε λες και ήταν σε club – ήταν υπέροχο. Δεν έχει τύχει ποτέ να βρεθώ σε τέτοια φεστιβαλική συνθήκη και σίγουρα όχι με τέτοια μουσική.
Έχει κάτι πολύ ευρωπαϊκό, ξένο βασικά, αλλά και τόσο οικείο. Ξέρω πως θα ακουστεί περίεργο, αλλά το εννοώ με κάθε καλή έννοια: ήταν λες και ζούσα σε ένα βίντεο του TikTok – αλλά όχι με την έννοια πως “δεν ζω το τώρα”, περισσότερο με την έννοια πως ήταν όλο τρομερά κινηματογραφικό.
@monopoligr HOT @Ejekt Festival 🤝🏼 @sevdaliza #monopoligr #mpesfy #sevdaliza #alibi #ejektfestival #dei 🩷
Η ίδια η Sevdaliza είναι πανέμορφη – αλλά αυτό είναι γνωστό και βασικά το λιγότερο από τα “ταλέντα” της. Η ενέργειά της, η φωνή της, ο χορός, η αισθητική με την οποία παρουσιάζει τον εαυτό της και την τέχνη της στον κόσμο, αντικατοπτρίζουν πλήρως τη Gen Z – ή τουλάχιστον τη γενιά του τώρα, όποια κι αν είναι αυτή – και σίγουρα την queer κοινότητα. Η σεξουαλικότητα, καλύτερα το σεξαπίλ, και η ελευθερία με την οποία προσεγγίζει τη μουσική είναι απόλυτα queer coded (ταυτισμένη με την queer κουλτούρα).
Η Sevdaliza. @Μαρίζα Καψαμπέλη
Ωστόσο, η συνθήκη στο Ejekt – όπως παρατήρησε και η ίδια – ήταν λίγο πιο ιδιαίτερη, καθώς, όπως είπε, η πλειοψηφία του κοινού ήταν γυναίκες. «Αγαπώ να βλέπω τόσες γυναίκες στο κοινό!» είπε χαρακτηριστικά. Λατρεύει όταν βλέπει gay άτομα ή άνδρες στο κοινό της, όπως δήλωσε, αλλά οι γυναίκες έχουν μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά της, κι είναι ξεχωριστό για εκείνη όταν αποτελούν την πλειοψηφία.
Μετά από αρκετό χορό, γνωρίμους και καινούριους ήχους και εξαιρετικά σκηνοθετημένα πλάνα στο video wall, η Sevdaliza μας αποχαιρέτησε μαζί με το ηλιοβασίλεμα, κι εμείς καθίσαμε ξανά κάτω – γιατί η νύχτα μόλις ξεκινούσε.
@Μαρίζα Καψαμπέλη
Ήταν 21:49 όταν τα φώτα και οι οθόνες έσβησαν και ο Louis Tomlinson έκανε την εμφάνισή του στη επετειακή σκηνή των 20 χρόνων του Ejekt Festival. Δεν θα σας πω ψέματα – δεν περίμενα σε καμία περίπτωση να βγει στην ώρα του. Όπως και να έχει, ήταν εκεί, με μία κόκκινη βερμούδα, γυαλιά Ray-Ban και μία μπλούζα που έγραφε “mastermind” (Taylor Swift, are you there?) – και ο κόσμος από κάτω τρελάθηκε.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ ήταν έφηβοι που μεγάλωσαν με τους One Direction – εκείνο το boyband που καθόρισε την μουσική ιστορία για πολύ κόσμο. Ήταν πολύ συγκινητικό να βλέπεις ανθρώπους να πραγματοποιούν ένα όνειρό τους και να βλέπουν έναν από τους πιο αγαπημένους τους καλλιτέχνες από κοντά – ήταν γλυκό με όλη τη σημασία της λέξης.
O Louis Tomlinson στο Ejekt Festival @Μαρίζα Καψαμπέλη
Το set, εκτός από δικά του τραγούδια και αρκετούς ροκ ήχους – που επίσης με εξέπληξαν ευχάριστα – είχε και τρία κομμάτια της μπάντας που αποτέλεσε την αρχή του. Εκτός από το “Night Changes”, που ανέφερα στην αρχή, είπε το “Drag Me Down” (από πίσω υπήρχαν τα φωνητικά του Liam και του Niall – όπως μου είπε η φίλη και πάντα Directioner, Κλειώ) και το “Where Do Broken Hearts Go”.
Όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος, είχε να βρεθεί σε σκηνή και μπροστά σε κόσμο αρκετό καιρό, γιατί προετοιμάζει το επόμενο του άλμπουμ (!). Παρ’ όλα αυτά, δεν φάνηκε πουθενά η απουσία του από τις συναυλίες. Η σκηνική παρουσία ήταν εξαιρετική, η μπάντα του ακραία ταλαντούχα και τα γραφιστικά σίγουρα κάτι που δεν είχα ξαναδεί ποτέ.
@Μαρίζα Καψαμπέλη
Καθ’ όλη τη διάρκεια που τραγουδούσε, κοιτούσε το κοινό, έδειχνε το κοινό, επικοινωνούσε μαζί του. Fun fact: μια κοπέλα μπροστά κρατούσε ένα νεροπίστολο και του έκανε νόημα αν ήταν οκ να του ρίξει νερό – κι εκείνος πήγε κοντά της και της έγνεψε καταφατικά. Εκείνη τη στιγμή ήταν ό,τι πιο κοντινό έχουμε ζήσει σε συναυλία των One Direction. Το κοινό, βασικά, ήταν όλο το show: η ενέργεια, η αγάπη, το ότι ήξεραν κάθε στίχο – ήταν μοναδικό. Και μετά από σχεδόν μία ώρα, ο Louis μας αποχαιρέτησε, μας καληνύχτισε και μας ευχαρίστησε, τραγουδώντας το “Silver Tongues”.
Οι Directioners @Μαρίζα Καψαμπέλη
Δεν ξέρω αν φάνηκε από το κείμενο που διαβάσατε – αλλά εγώ δεν μεγάλωσα ακούγοντας One Direction, σε αντίθεση με φίλους που βρέθηκαν την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ ή τις συναδέλφισσές μου, Φωτεινή και Τατιάνα. Τους ανακάλυψα αρκετά μεγαλύτερη, κάπου στα 18 (μαζί με άλλα είδη ξενόγλωσσης μουσικής). Παρ’ όλα αυτά, καταλαβαίνω – όσο μπορώ – γιατί ο ήχος τους, και στην συγκεκριμένη περίπτωση η φωνή του Louis Tomlinson και η παρουσία του, αντιπροσωπεύουν μία ολόκληρη γενιά και κάθε ειλικρινές και βαθύ συναίσθημα που έχει νιώσει.
Η βραδιά αυτή μου έδωσε μια γεύση από μία εφηβεία πολύ διαφορετική από αυτή που έζησα – και στα μάτια των ανθρώπων που είχα γύρω μου έβλεπα τη νοσταλγία για τα χρόνια που εκείνοι έζησαν. Ήταν πολύ γλυκιά η επίγευση του Ejekt Festival – και απολύτως ταιριαστή για την πιο ζεστή (ελπίζω) μέρα του χρόνου.
@Μαριζα Καψαμπέλη
