Φυσάει ο Χρόνος στα Όνειρα: Η Κάτια Βαρβάκη αποκαλύπτει την τέχνη της επιθυμίας και των ονείρων

Η διακεκριμένη ζωγράφος Κάτια Βαρβάκη παρουσιάζει από την 1η Νοεμβρίου 2024 στην γκαλερί Αστρολάβος τη νέα συναρπαστική ενότητα έργων της με τον αινιγματικό, ανοιχτό σε ενδοσκοπική θέαση και ερμηνεία τίτλο «Φυσάει o Χρόνος στα Όνειρα» και μάς μιλάει γι’ αυτή.

Αλίκη

Στα περισσότερα έργα μου είναι αγαπημένα πρόσωπα που βρίσκονται στην ζωή μου. Υπάρχουν και πρόσωπα που έχω δει κάπου, ή συνδυασμοί χαρακτηριστικών πολλών προσώπων. Με όλα τα πρόσωπα ταυτίζομαι, αλλιώς το έργο δεν είναι ειλικρινές. Πότε γίνομαι νύμφη, πότε Αριάδνη και πότε ένα μικρό μοναχικό παιδί σε μια άχρονη παραλία, με λουόμενους  που συνομιλούν, κάποιο πολύ μακρινό καλοκαίρι. 

Αέρας

Το όνειρο, είτε αυτό καθαυτό, είτε σαν ονειροπόληση, στόχος, ελπίδα ή σκέψη είναι για εμένα απαραίτητη υπαρξιακή ανάγκη. Μέσα τους  παίρνω τα αντικείμενα, τους ανθρώπους και τα συναισθήματα και τα τοποθετώ σε μια δική μου θεατρική σκηνή. Δεν μπορώ να λειτουργήσω, να ζήσω και να δημιουργήσω χωρίς την ποίηση και την ρευστή, διάφανη, αόριστη, ασάφεια των ονείρων. Που είναι τόσο πραγματικά μέσα στο παράλληλο σύμπαν τους. Το υποσυνείδητο δημιουργεί τους δικούς του κόσμους, εκεί όπου όλα είναι πιθανά και ο αέρας, η  μυρωδιά από νυχτολούλουδο, η θάλασσα, η αγάπη, δημιουργούν μια μελωδία που ακούγεται ένα καλοκαιρινό βράδυ, πίσω από το κλειστό παράθυρο του χρόνου. Μόνο έτσι συμπλέω μαζί του.

Είναι ανθρώπινη ανάγκη. Η τέχνη δεν συμβαδίζει με την ήρεμη αποδοχή. Είναι ανήσυχη, ανασφαλής, έχει αγωνίες, επιθυμίες και συναισθηματικές  μεταπτώσεις. Η ευτυχία δεν θα έλεγα ότι είναι μια εύκολη υπόθεση. Οι επιθυμίες μου με κινητοποιούν και με καθορίζουν, τις χρειάζομαι και τις προκαλώ. Τις κυνηγάω ή τις ονειρεύομαι. Πάντως δεν τις προσπερνάω.