Το Φεστιβάλ Αθηνών απαντά σε σχόλιο του Monopoli.gr

“F_act: Τελικά η Επίδαυρος είχε κάτι να προτείνει”, το οποίο δημοσιεύτηκε στο site σας στις 20.09 από την κυρία Στέλλα Χαραμή, μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:
«Για τη διπλή ανάθεση έργου σε μια σεζόν στον Τόμας Οστερμάγιερ, βεβαίως, εγείρονται ερωτηματικά. Μετά την απόπειρα εκμοντερνισμού του «Οιδίποδα», η Σαουμπίνε επιστρέφει με την πολυσυζητημένη «Ιστορία της βίας» – παράσταση που θα σημάνει και την παύση των φετινών εργασιών για το φετινό φεστιβάλ. Και παρότι μιλάμε για ένα φιλοξενούμενο θίασο διεθνούς κλίμακας, δεν παύει του διατίθεται χώρος και προϋπολογισμός εις διπλούν. Δεν θα ήταν, δηλαδή, σκανδαλώδες, αν η καλλιτεχνική διεύθυνση είχε επιλέξει να κάνει το ίδιο για κάποιο ελληνικό σχήμα ή σκηνοθέτη;»

Η μετάκληση της παραγωγής “Ιστορία της Βίας” ήταν ενταγμένη στον προγραμματισμό μας για το 2020 και είχε επισήμως ανακοινωθεί από τον Μάρτιο του ίδιου έτους. Η Πειραιώς 260, όμως, παρέμεινε πέρυσι κλειστή λόγω των ειδικών μέτρων για την πανδημία και έτσι το Φεστιβάλ μετέφερε τις προαναγγελθείσες παραστάσεις-ελληνικές και ξένες- στο πρόγραμμα του 2021. Η συμπαραγωγή του “οιδίποδα” σχεδιαζόταν ήδη από το 2019 για το καλοκαίρι του 2021 στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Αυτός ήταν ο αρχικός μας σχεδιασμός, ωστόσο η πανδημία ανέτρεψε τα δεδομένα, με αποτέλεσμα να έχουμε την φετινή διπλή παρουσία του θιάσου στο Φεστιβάλ.

Επιτρέψτε μας, ωστόσο, να υπενθυμίσουμε, ότι στην μακρά ιστορία του Οργανισμού μας δεν είναι η πρώτη φορά που το Φεστιβάλ φιλοξενεί ταυτόχρονα περισσότερες από μία παραστάσεις του ίδιου σχήματος ή του ίδιου καλλιτέχνη:

Πρόσφατα, το 2017, είχε φιλοξενηθεί στην Πειραιώς 260 ένα ολόκληρο αφιέρωμα στην γερμανική Volksbühne με τρεις θεατρικές παραστάσεις (Σ’ αγαπώ αλλά επέλεξα την αποδραματοποίηση, Ο παίκτης, Murmel Μurmel) μία ταινία, ένα masterclass και μια βίντεο εγκατάσταση. Αλλά και παλιότερα, ανατρέχοντας κανείς στα προγράμματα, θα δει για παράδειγμα το 2010 δύο παραστάσεις της Πίνα Μπάους (Χοροθέατρο του Βούππερταλ), το Aqua και το Nefes, to 2015 δύο παραστάσεις της Μαγκύ Μαρέν, το Βit και το Singspiele, το 2009 δύo παραστάσεις της Anne Teresa de Keersmaeker, Rosas danst Rosas και The Song, το 2007 τρεις παραστάσεις της Volksbühne («Φρουτόμυγα» του Κριστόφ Μαρτάλερ, «Ιβάνοφ» του Τσέχοφ και «Βορράς» του Σελίν) κ.ο.κ

Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας