Tectonics Athens 2019: το μεγαλύτερο φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής στην Ελλάδα

Μετά την μεγάλη επιτυχία του Tectonics Athens 2017, τo φεστιβάλ επιστρέφει δυναμικά για δεύτερη χρονιά στην Αθήνα με επίκεντρο δονήσεων τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Παλιό Χρηματιστήριο Αθηνών από 7 έως 9 Ιουνίου και μας υπόσχεται “ζωντανή μουσική εδώ και τώρα“.

Πρωτοβουλία του Ισραηλινού μαέστρου Ilan Volkov επιχειρεί  να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της συμφωνικής ορχήστρας του 21ου αιώνα και να φέρει κοντά διαφορετικές μουσικές πρακτικές.

Με 8 παγκόσμιες μουσικές πρεμιέρες, νέα site-specific έργα στο Παλαιό Χρηματιστήριο Αθηνών, τον Βlixa Bargeld για πρώτη φορά στην Ελλάδα για μια συνεργασία με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και ζωντανή μουσική κάθε είδους από παραδοσιακή μέχρι και ηλεκτρονικό noise, το φετινό Tectonics Athens είναι έτοιμο να “ταρακουνήσει” την Αθήνα, σπάζοντας κάθε μουσικό φραγμό.

Ο συν-επιμελητής του Tectonics Athens, Μιχάλης Μοσχούτης, μας μίλησε για τις προκλήσεις που ενέχει ένα τόσο φιλόδοξο εγχείρημα και για το τί μας επιφυλάσσει το φετινό φεστιβάλ.

Θα το περιέγραφα απλά ως το μεγαλύτερο φεστιβάλ νέας μουσικής που γίνεται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, γιατί πραγματικά δεν υπάρχει άλλο φεστιβάλ που να καλύπτει ένα τόσο ευρύ φάσμα της σύγχρονης μουσικής. Από τη συμφωνική μουσική στον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, από την ηλεκτρονική μουσική στην sound art και από την παραδοσιακή μουσική στην noise, το Tectonics διαπερνά τα μουσικά είδη και θα μπορούσαμε να πούμε ότι προτείνει έναν νέο “ηχητικό χάρτη”.

Το Tectonics δεν απευθύνεται σε κάποιο συγκεκριμένο κοινό και σε καμία περίπτωση δεν προσεγγίζουμε την μουσική με ελιτίστικη διάθεση ή ακαδημαϊσμό.

Όπως επιλέγουμε να μην δίνουμε μεγάλη σημασία στις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ διαφορετικών μουσικών ειδών, έτσι βλέπουμε και το κοινό σαν ένα ετερόκλητο σύνολο που αποτελείται κυρίως από μουσικόφιλους ανθρώπους. Το Tectonics δεν απευθύνεται σε κάποιο συγκεκριμένο κοινό και σε καμία περίπτωση δεν προσεγγίζουμε την μουσική με ελιτίστικη διάθεση ή ακαδημαϊσμό.

Πολλές φορές το κοινό έχει την εντελώς λανθασμένη εντύπωση ότι είναι απαραίτητες κάποιες ειδικές γνώσεις προκειμένου να εκτιμήσει ή να καταλάβει κάποιο λιγότερο οικείο μουσικό είδος. Η αλήθεια είναι ότι το μόνο που χρειάζεται είναι ανοιχτά αφτιά. Αν τα αφτιά μας είναι ανοιχτά, σίγουρα είναι και ο νους μας ανοιχτός.

Η παντρειά είναι λίγο βαριά. Στον ήχο είναι όλα εφήμερα. Ειδικά στην ζωντανή μουσική, που είναι και στο επίκεντρο του Tectonics. Πολλές φορές μπορεί να τελειώσει μια συναυλία και να μην είσαι σίγουρος για το τί άκουσες ή για το αν σου άρεσε ή όχι. Άλλες φορές μπορεί να σε συνεπάρει, αλλά και πάλι να μην είσαι σίγουρος για τον λόγο. Προσωπικά δεν έχω κανένα θέμα με αυτήν την αοριστία και μάλλον μου αρέσει. Νομίζω ότι την χρειαζόμαστε στις ζωές μας.

Ναι, η σύμπραξη ηλεκτρονικού και συμφωνικού ήχου είναι πια κοινός τόπος και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί καινοτομία. Άλλωστε είναι κάτι πολύ συνηθισμένο και σε soundtrack Hollywood παραγωγών. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον βρίσκεται στο ότι αν ακολουθήσουμε το νήμα της κλασσικής συμφωνικής μουσικής των περασμένων αιώνων μέχρι την σύγχρονη σύνθεση, βλέπουμε ότι ο ηλεκτρονικός ήχος ακόμα δεν έχει αφομοιωθεί στο σύγχρονο κλασικό συμφωνικό ρεπερτόριο. Ενώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι σήμερα ο ηλεκτρονικός ήχος είναι πιο διαδεδομένος και ίσως πιο συνηθισμένος από τον ακουστικό ήχο, η συμφωνική ορχήστρα, ή όπως την αποκαλεί και ο εμπνευστής του Tectonics Ilan Volkov, το “τέρας του 19ου αιώνα”, είναι ακόμα προσκολλημένο στην παράδοση.

Για να καταλάβεις και να εκτιμήσεις κάποιο λιγότερο οικείο μουσικό είδος, το μόνο που χρειάζεσαι είναι “ανοιχτά αφτιά”.

Η συνεργασία με τον Ιλάν Βολκόφ προέκυψε ύστερα από πρόταση που του έκανα για να προσπαθήσουμε να φέρουμε το Tectonics στην Αθήνα. Το επερχόμενο φεστιβάλ θα είναι το 26ο κατά σειρά Tectonics. Ο Βολκόφ πέρα από το να διευθύνει την εκάστοτε ορχήστρα, επιλέγει και τα έργα που θα παιχτούν και επιμελείται το σύνολο του φεστιβάλ. Για την ελληνική έκδοση ξεκινήσαμε ήδη από τις αρχές του 2018 να ετοιμάζουμε το πρόγραμμα. Είναι πάντα μια ιδιαίτερα χρονοβόρα αλλά πολύ δημιουργική διαδικασία και είναι τιμή μου να συνεργάζομαι με τον Βολκόβ στην διαμόρφωση του τελικού προγράμματος.

Ο εμπνευστής του Tectonics Ilan Volkov – Φωτογραφία Astrid Ackermann

Ειδικά το φετινό φεστιβάλ έχει πολλά έργα που θα παιχτούν για πρώτη φορά, γεγονός που κάνει την διοργάνωση ακόμα πιο δύσκολη. Όταν έχεις να κάνεις με ένα πρότζεκτ που έχει ήδη κάνει κάποιο τουρ είναι όλα δοκιμασμένα και ξέρεις ακριβώς τι να περιμένεις. Όταν όμως πρόκειται για παγκόσμια πρεμιέρα πρέπει να είναι προετοιμασμένος για εκπλήξεις και αλλαγές της τελευταίας στιγμής.

Ακόμα δεν ξέρω. Ανυπομονώ να φτάσει η 7η Ιουνίου!