MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
29
ΜΑΡΤΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Γιώτα Αργυροπούλου και Μιχάλης Κωνσταντάτος: Επιστροφή στον Ιψεν με τους δικούς τους όρους

Κλασικό ρεπερτόριο δίχως τόλμη δεν γίνεται. Αυτό πιστεύουν το δίδυμο των Blindspot που επανέρχονται στην εργογραφία του Χένρικ Ιψεν ανεβάζοντας ‘πειραγμένους’ «Βρικόλακες» στο Φεστιβάλ Αθηνών.

author-image Στέλλα Χαραμή

Τέσσερα χρόνια πριν, ο σκηνοθέτης Μιχάλης Κωνσταντάτος και η ηθοποιός Γιώτα Αργυροπούλου – η ομάδα των Blindspot δηλαδή – θα εγκαινίαζαν τη σχέση τους με τον Χένρικ Ιψεν ανεβάζοντας στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση μια υποδειγματική εκδοχή της «Εντα Γκάμπλερ». Η εμφάνιση τους στο Εθνικό θέατρο του Όσλο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ιψεν δύο χρόνια αργότερα, θα υποψίαζε για την πιο ώριμη φάση του ενδιαφέροντος τους πάνω στο έργο του κορυφαίου Νορβηγού που εκτονώνεται, αυτό το φεστιβαλικό καλοκαίρι, με την επιστροφή τους στους «Βρικόλακες».

«Με γοητεύουν οι τόσο αναγνωρίσιμοι και κρυπτικοί χαρακτήρες του Ιψεν. Αντανακλούν σύγχρονα πρόσωπα και μια κοινωνική πραγματικότητα του δυτικού κόσμου» παραδέχεται ο Μιχάλης Κωνσταντάτος εξηγώντας το νέο ιψενικό χτύπημα στο ρεπερτόριο τους.

Blindspot Theatre outside

Η διανομή της παράστασης Νικόλας Παπαγιάννης, Γιώτα Αργυροπούλου, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιώργος Φριντζήλας.

Ο σταθμός της παράστασης στο Όσλο ήταν, πάντως, καθοριστικός αφού, όπως θυμάται η Γιώτα Αργυροπούλου, «οι Νορβηγοί έδειξαν τρομερό ενδιαφέρον στο πως μπορεί ο Ιψεν να αποδοθεί πρωτοποριακά. Ήταν, δηλαδή, ακριβώς της αντίθετης άποψης του ‘μην αγγίζετε τους κλασικούς’. Κάτι που βρίσκω πολύ ενδιαφέρον για έργα τα οποία έχουν ‘μαζέψει’ τόσο χρόνο πάνω τους. Γεννήθηκε λοιπόν, η ανάγκη να επιστρέψουμε στο έργο του με σκοπό να πάμε πιο μακριά, να φανούμε πιο τολμηροί ακόμα και στο τελικό κείμενο της παράστασης».

Τι σημαίνει αυτό; Απομακρυσμένοι από τη γραμμική αφήγηση της πρωτότυπης ιστορίας, οι «Βρικόλακες» θα στηριχτούν σε μια νέα δραματουργική συνθήκη όπως αυτή προέκυψε από την πολύμηνη και σχολαστική επεξεργασία του κειμένου δια χειρός της ομάδας. Στη διάρκεια αυτής της απόπειρας συνέβαλε ο ποιητής Ορφέας Απέργης και η δραματουργός Παναγιώτα Κωνσταντινάκου.

Blindspot Theatre pool2

Κι αν απόφαση τους να παρέμβουν στη γλώσσα του Ιψεν μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους ακόμα και ‘αιρετική’, οι Blindspot θα παραμείνουν πιστοί στην πρόθεση τους να προσεγγίζουν το θέατρο μέσα από την κινηματογραφική ματιά και το εικαστικό περιβάλλον. Οι «Βρικόλακες» τους, λοιπόν, θα παραπέμπουν σε ένα οπτικοακουστικό ταξίδι που θα ενεργοποιεί τις αισθήσεις μέσα από εικόνες και ήχους. «Με τα χρόνια έχουμε αναπτύξει έναν καλλιτεχνικό κώδικα και σαφώς υπάρχουν θέματα που επανέρχονται στα έργα μας αφού δεν έχουν εξαντληθεί μέσα μας. Ωστόσο το κέντρο γοητείας ενός έργου ή μιας δημιουργικής συνθήκης δεν μπορεί να είναι πάντα το ίδιο. Αλλάζει και μετακινείται όπως κι εμείς οι ίδιοι. Όταν κάτι μας εκπλήσσει, έχει δυνατότητες και φαντάζει αρκετά δύσκολο να επιτευχθεί, τότε ξέρουμε ότι έχουμε βρει τον επόμενο στόχο μας» σχολιάζει η Γιώτα Αργυροπούλου.

Η ενασχόληση τους με ιστορίες που ανατέμνουν ενδελεχώς την ανθρώπινη συμπεριφορά εστιάζει εδώ στην ενοχή της κοινωνίας – για την οποία εξάλλου έγραφε, κατά δήλωση του, και ο ίδιος ο Ιψεν. Ο Μιχάλης Κωνσταντάτος θεωρεί πως οι «Βρικόλακες» «αναδεικνύουν, καταρχήν, την ατομική ενοχή∙ την ενοχή των ανθρώπων απέναντι στα πράγματα που οφείλουν να κάνουν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και την αλήθεια που πρέπει να φέρουν. Την ενοχή απέναντι στην κληρονομιά της αλήθειας που θα έπρεπε να αφήνουν πίσω τους. Την ενοχή απέναντι στους ανθρώπους που θα έπρεπε να προστατεύουμε και να σεβόμαστε».

Blindspot Theatre pool

Ο Ιψεν και νωρίτερα ο Καμί (η ομάδα είχε κάνει το ντεμπούτο της το 2009 ανεβάζοντας την «Πτώση») αποτελούν τις δύο μοναδικές περιπτώσεις συγγραφέων που έστρεψαν την προσοχή των Blindspot προς την κλασική δραματουργία. «Υπάρχουν κλασικοί συγγραφείς που έχουν παραδώσει έργα τα οποία μέχρι και σήμερα παραμένουν ανεξάντλητα. Εκείνο, πάλι, που μπορεί να εξαντληθεί είναι ο τρόπος παρουσίασης τους. Οφείλει κανείς να διανύσει αρκετό δρόμο για να συναντηθεί με το πνεύμα τους και να καταφέρει να τα παραστήσει καλλιτεχνικά με έναν ειλικρινή, ουσιαστικό κι ευφάνταστο τρόπο» σημειώνει η Γιώτα Αργυροπούλου. «Πιστεύω, ωστόσο, ότι οφείλουμε να είμαστε πιο τολμηροί. Μόνο με την προϋπόθεση μιας πλήρους καλλιτεχνικής ελευθερίας θα ασχολούμασταν ξανά με ένα κλασικό έργο».

Γι’ αυτό και εξάλλου, δρομολογούν ένα concept βασισμένο σε ιδέα της ομάδας το οποίο θα διαδεχθεί τους «Βρικόλακες»∙ αφού όπως υπενθυμίζει ο Μιχάλης Κωνσταντάτος «θέλουμε να γεννάμε ιδέες, πρωτότυπα concept και κείμενα με αφορμή το σύγχρονο κόσμο που ζούμε και τα θέματα που τον απασχολούν».

Περισσότερα από Επίκαιρα
VIMA_WEB3b