“Ιφιγένεια εν Αυλίδι” στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Ο αρχιμουσικός Γιώργος Πέτρου και ο χαρισματικός σκηνοθέτης και σκηνογράφος Πάρις Μέξης επιχειρούν μια νέα και εντυπωσιακή προσέγγιση στο δράμα της Ιφιγένειας, ενώ η Καμεράτα ζωντανεύει την πληθωρική παρτιτούρα του Γκλουκ με τον αυθεντικό ήχο των μουσικών οργάνων της εποχής του συνθέτη.

Ο στόλος των Ελλήνων, έτοιμος να αναχωρήσει για την Τροία, παραμένει ακινητοποιημένος στην Αυλίδα, καθώς η οργισμένη θεά Άρτεμις, προκειμένου να στείλει ευνοϊκό άνεμο, απαιτεί από τον βασιλιά Αγαμέμνονα να θυσιάσει την κόρη του. Η Ιφιγένεια αποδέχεται την τραγική μοίρα της.

Η περίφημη τραγωδία του Ευριπίδη αποκτά νέα διάσταση μέσα από τη συγκλονιστική μουσική του Κριστόφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ. Το 1774, ο Γκλουκ φεύγει από τη Βιέννη και εγκαθίσταται στο Παρίσι, ως προστατευόμενος της Μαρίας Αντουανέττας. Εκεί παρουσιάζει για πρώτη φορά την Ιφιγένεια εν Αυλίδι, βασισμένη στην τραγωδία του Ρακίνα, η οποία ήταν με τη σειρά της εμπνευσμένη από το ομώνυμο έργο του Ευριπίδη. Η μεγάλη επιτυχία της Ιφιγένειας στη γαλλική πρωτεύουσα σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής για το λυρικό θέατρο. Το έργο, δραματουργικά και μουσικά μπροστά από την εποχή του, πλησίασε την αισθητική και τα ιδεώδη του ρομαντισμού. Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ, μεγάλος θαυμαστής του Γκλουκ, παρουσίασε το 1847 μια αναθεωρημένη εκδοχή της όπερας με ελάχιστες νέες προσθήκες.

Με αρωγό την εξαιρετική μουσική του Γκλουκ και το κείμενο του Ρακίνα, η Ιφιγένεια εν Αυλίδι είναι μια ανατρεπτική παραγωγή όπερας που φιλοδοξεί να διαπραγματευτεί τους προβληματισμούς και τους στοχασμούς του αυθεντικού μύθου του Ευριπίδη, μέσα από ένα σύγχρονο εικαστικό πρίσμα.

Ο τόπος και ο χρόνος που διαδραματίζεται η όπερα μεταφέρεται στην αίθουσα αναμονής ενός σύγχρονου αεροδρομίου, όπου η καθυστέρηση της αναχώρησης του στρατού των Ελλήνων για την Τροία φαίνεται να μην έχει τέλος! Ο εκνευρισμός μεταλλάσσεται σε τυφλή μανία, η εξουσία του στρατού κλονίζεται και μέσα από τη δίψα για αίμα προκύπτει η πλέον παράλογη και απάνθρωπη «λύση».

Η Ιφιγένεια εν Αυλίδι, ένα κατεξοχήν αντιπολεμικό, πάντα σύγχρονο έργο, διερευνά τα όρια της ελευθερίας του ατόμου που βάλλεται από πολιτικά, κοινωνικά ή θρησκευτικά «πρέπει». Είναι μια σπουδή πάνω στις σχέσεις εξουσίας και τις λεπτές ισορροπίες τους αλλά και του διλλήματος «πίστη ή λογική».

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε διακεκριμένους σολίστ, που διαπρέπουν στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, με εξειδίκευση στη μουσική του 18ου αι.

Συντελεστές της παράστασης

Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Πέτρου

Σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια: Πάρις Μέξης

Φωτισμοί: Γιώργος Τέλλος

Διανομή

Ιφιγένεια: Anna Kasyan

Αγαμέμνων: Johannes Weisser

Κλυταιμνήστρα: Ειρήνη Καράγιαννη

Αχιλλέας: Avi Klemberg

Κάλχας: Zoltan Nagy

Αρκάς: Κώστας Μαυρογένης

Άρτεμις: Λένια Ζαφειροπούλου

Μικτή χορωδία του Δήμου Αθηναίων

Διεύθυνση χορωδίας: Σταύρος Μπερής

Στα γαλλικά με ελληνικούς υπέρτιτλους